Recenzja: LOT – Salonik biznesowy Polonez oraz Elite Club Lounge, Warszawa
Recenzja: LOT – Klasa ekonomiczna w Dash Q400 Warszawa – Gdańsk
Recenzja: Salonik biznesowy Executive Lounge, Gdańsk
Recenzja: SAS – Klasa ekonomiczna w ATR 72 Gdańsk – Sztokholm
Recenzja: SAS – Klasa ekonomiczna w B737 Sztokholm – Oslo
Recenzja: Club Carlson – Radisson Blu Oslo Airport, Oslo
Recenzja: Salonik biznesowy OSL Lounge, Oslo
Recenzja: Qatar Airways- Klasa Biznes w B787 Dreamliner Oslo – Doha
Recenzja: Qatar Airways- Klasa Biznes w A380 Doha – Bangkok
Recenzja: HHonors – Conrad Bangkok, Bangkok
Recenzja: Club Carlson – Park Plaza Bangkok Soi 18, Bangkok
Recenzja: Club Carlson – Radisson Blu Plaza Bangkok, Bangkok
Recenzja: Cathay Pacific – Salonik biznesowy Cathay Pacific First and Business Class Lounge, Bangkok
Recenzja: Japan Airlines – Salonik biznesowy Sakura Lounge, Bangkok
Recenzja: Qatar Airways- Klasa Biznes w A380 Bangkok – Doha
Recenzja: Qatar Airways – Salonik biznesowy Al Mourjan Business Lounge, Doha
Recenzja: Qatar Airways- Klasa Biznes w B787 Dreamliner Doha – Oslo
Recenzja: SAS – Salonik biznesowy SAS Gold Lounge oraz SAS Lounge, Kopenhaga
Linie: Qatar Airways
Lot: QR180
Trasa: OSL – DOH
Samolot: B787 Dreamliner
Klasa: C (biznes)
Czas planowy: 10.05-17.30
Na lotnisko docieramy z położonego na wprost terminala hotelu Radisson Blu Oslo Airport. W trakcie odprawy nasz bagaż został nadany do destynacji końcowej, czyli do Bangkoku i otrzymaliśmy karty pokładowe w specjalnej kopercie. Dodatkowo poinformowano nas o fast-tracku do kontroli bezpieczeństwa i dostępie do saloniku OSL Lounges, do którego Qatar Airways zaprasza swoich pasażerów klasy biznes oraz statusowych przed odlotem z OSLo. Uprzedzono nas również, że w godzinach porannych są spore kolejki do odprawy paszportowej i należy to wziąć pod uwagę aby dotrzeć do gate na czas boardingu. Wszystko tak jak trzeba.
Jak się okazało kolejka do kontroli paszportowej była całkiem spora, nawet dla posiadaczy paszportów europejskich. Otwarte były tylko dwa okienka a podróżnych ciągle przybywało. W sumie przejście przez kontrolę zajęło nam kwadrans i do gate dotarliśmy już po rozpoczęciu boardingu.
Wejście na pokład samolotu odbywało się z jednego rękawa, jednak były oddzielne stanowiska do skanowania kart pokładowych:
– dla pasażerów klasy ekonomicznej,
– dla pasażerów klasy biznes i pasażerów z najwyższymi statusami w Privilege Club – programie lojalnościowym Qatar Airways.
Przemiła załoga powitała nas na pokładzie i zostaliśmy zaprowadzeni do naszych miejsc. Zajmujemy fotele pojedyncze po obu stronach samolotu (2Ai 2K). Jak się okazało, w Dreamlinerze Qataru w klasie biznes schowki bagażowe znajdują się tylko nad pojedynczymi siedzeniami przy oknach. Oznacza to, że w skrajnych przypadkach może być kłopot ze znalezieniem wolnego miejsca. Steward pomógł nam zrobić małe przemeblowanie w schowkach i po chwili zajęliśmy miejsca w oczekiwaniu na drinki powitalne. Zamówiliśmy dwa rodzaje szampana (w tym rzadko spotykanego szampana rose) oraz sok ze świeżo wyciskanej limonki z miętą.
W międzyczasie z każdym pasażerem wita się Szefowa Pokładu oraz Stewardessa, która będzie go obsługiwała w trakcie lotu. Ciekawostką jest fakt, że listę pasażerów na danym locie Szefowa Pokładu ma dostępną na tablecie. Pierwszy raz spotkaliśmy się z takim rozwiązaniem.
Otrzymaliśmy menu i kartę win oraz kosmetyczki sygnowane przez Giorgio Armani. Damska oraz męska wersja różnią się perfumami i balsamem „by Giorgio Armani”. W kosmetyczce znajdujemy:
- skarpety
- opaskę na oczy
- balsam do ust
- zatyczki do uszu
- szczotkę do włosów
- perfumy i balsam do ciała/golenia.
W trakcie kołowania na pas startowy załoga zbierała zamówienia dotyczące serwisu. Przy okazji informowała, że Qatar oferuje serwis na życzenie (dine-on-demand), czyli to pasażer wybiera porę posiłków. Jak się okazało jest to świetne rozwiązanie, dodatkowo zwiększające już i tak wysoki komfort podróżowania.
Klasa biznes w Dreamlinerze Qatar Airways liczy 22 fotele. Są one jednymi z najszerszych – mają aż 22″, czyli więcej niż na przykład w klasie biznes Emirates A380 (18,5″). Każdy pasażer ma bezpośredni dostęp do przejścia przy układzie siedzeń 1-2-1. Dorzućmy do tego fakt, że fotele są wygodne oraz średnio miękkie i mamy idealny komfort na najbliższe kilka godzin lotu.
W pozycji siedzącej miejsca na nogi jest optymalnie nawet dla wysokiego mężczyzny, jednakże przy rozłożonym łóżku, ze względu na sposób i miejsce zamontowania stolika pod ekranem LCD, można odczuwać dyskomfort w trakcie spania. Mówiąc wprost, uderza się nogami w stolik przy każdej próbie zmiany pozycji.
Przy każdym fotelu są gniazdka do ładowania sieciowego i USB oraz dwa schowki podręczne, z czego w jednym znajdujemy słuchawki z funkcją wyciszania szumów (przeciętne) oraz butelkę wody mineralnej.
Nad każdym fotelem w rzędach przy oknach są nawiewy, brakuje ich jednak nad fotelami w środkowej części kabiny.
Pokładowy system rozrywki nie zaskakuje niczym szczególnym, a nawet jest przeciętny. Szczególnie ekran dotykowy i pilot, które działają chimerycznie i czasami wybór danej pozycji kończy się wyborem zupełnie innej. Spuśćmy na to zasłonę milczenia.
Dwie toalety w klasie biznes są dość wygodne, większe niż w klasie ekonomicznej i każda z nich posiada okno. Znajdziemy w nich podstawowe przybory kosmetyczne czyli mydło i balsam do rąk oraz perfumy, a po starcie załoga uzupełniła je o szczoteczki do zębów i zestawy do golenia.
Parę minut po godzinie 10 rozpoczęliśmy kołowanie i szybko pożegnaliśmy Oslo.
Chwilę po starcie załoga otworzyła mini lounge i delikatnie przyciemniła kabinę. To co ogromnie lubię w Dreamlinerze to okna – są bardzo duże i nie posiadają rolet. Można ręcznie sterować poziomem ich zaciemnienia (chyba, że załoga centralnie zablokuje taką możliwość, co czasami ma miejsce, szczególnie na nocnych lotach).
Mini lounge to wolne miejsce pomiędzy 7 a 8 rzędem klasy biznes, na wysokości drzwi do samolotu. Znajduje się w nim samoobsługowy bar z przekąskami, owocami, winem i szampanem. Znajdziemy tam również wybór czasopism i gazet.
Na wysokości przelotowej została udostępniona odpłatnie sieć Wi-Fi.
Jednym z najlepszych w naszej opinii elementem serwisu Qataru jest fakt, że wychodząc naprzeciw oczekiwaniom swoich klientów daje możliwość podania posiłku wtedy, kiedy odpowiada to pasażerowi.
Na pierwszym rejsie poprosiliśmy o serwis dwie godziny po starcie. Punktualnie o godzinie 12.20 pojawiła się Stewardessa i przygotowała stolik do serwisu. Rozłożyła obrus, podała szklankę na wodę mineralną, naczynie z pieczywem, talerzyk i nożyk do pieczywa, masło, sól i pieprz.
W ramach serwisu zamówiliśmy:
- krem z pieczonej czerwonej papryki i pomidorów,
- ziemniaczane gnocchi w sosie grzybowym,
- filet rybny w sosie warzywnym z cytryną,
- Arabic Mezze (humus, tabbouleh, muhammara, arabskie pieczywo),
- sałatkę z pieczonej dyni i sera koziego,
- sernik,
- lody,
- karak chai z kardamonem,
- ananasowy punch,
- do dań głównych podano wino, dobrane i polecone przez załogę.
Po serwisie podano czekoladki Valrhona.
Kwintesencja smaku i pełne aromatu jedzenie na pograniczu Europy i Azji na wysokości jedenastu tysięcy metrów. Dodajmy do tego perfekcyjny serwis i mamy TO! Iście pięcio-gwiazdkowa linia lotnicza.
Po około pięciu godzinach lotu załoga zaczęła rozjaśniać kabinę Dreamlinera a Kapitan poinformował nas, że w Doha będziemy lądować za około 40 minut.
Pod koniec serwisu każda Stewardessa podeszła do pasażerow, których obsługiwała, aby podziękować za wspólny lot i zapytać, czy wszystko było w porządku. Wyraziła nadzieję, że lot upłynął nam milo i przyjemnie.
W naszej opinii był to jeden z najlepszych i najbardziej komfortowych lotów. Załoga prezentuje wysoką kulturę i profesjonalizm ale bez nadęcia, które często było zarzucane Qatar Airways. Jednocześnie wszystko z uśmiechem i co najważniejsze z naturalną serdecznością. Ciężko jest się do czego przyczepić, jeśli chodzi o obsługę.
Podejście do Doha przebiegało w pyle piaskowym, dodatkowo zaparowały nam bardzo szybko okna ze względu na dużą różnicę temperatur. W pewnym momencie zerwała się również transmisja danych lotu na ekranach LCD a samolot wpadł w turbulencje.
W końcu dostrzegliśmy najpierw zatokę a za chwili palmy oraz ląd a kapitan pewnie posadził samolot na pasie międzynarodowego lotniska Hamad kilkanaście minut przed czasem rozkładowym.
Temperatura na zewnątrz 44 stopnie C!
Witamy w Katarze.
