Pierwsze wrażenie: Radisson Rewards – Radisson Blu Hotel & Residences, Zakopane, Zakopane

Nasz wyjazd do Radisson Blu Hotel & Residences Zakopane to istny roller coaster. Według szumnych zapowiedzi kompleks miał być otwarty w pierwszym kwartale 2018 roku. Długo po tym terminie, na stronie www pojawiła się informacja, że będzie to jednak kwartał czwarty. Dopiero w lutym 2019 roku pojawił się konkretny termin przyjęcia pierwszych gości, oraz możliwość rezerwacji pokoi! Bez ociągania zarezerwowaliśmy dwa weekendowe pobyty, doloty, samochód i czekaliśmy.

Mieliśmy okazję widzieć wcześniej jak powstaje ten hotel, podczas jednej z wizyt w stolicy polskich Tatr w 2018 roku. W czasie naszych odwiedzin bryła budynków była niemal gotowa. Pozostawało za to jeszcze sporo do zrobienia we wnętrzach i dookoła hotelu.

Mniej więcej na tydzień przed planowaną datą pierwszej wizyty otrzymujemy e-mail z informacją, że otwarcie hotelu zostało przesunięte na bliżej nieznany termin, oraz propozycją przeniesienia naszych rezerwacji do innych hoteli, bądź na inny termin. To dla nas spory kłopot, bo „wycieczka” do Zakopanego to nietrywialne zadanie logistyczne dla mieszkańców niemal całego kraju. W trakcie bardzo sprawnej i rzeczowej komunikacji, w ciągu jednego dnia, dochodzimy z Revenue Managerem do konsensusu w sprawie rozwiązania sytuacji. W ramach rekompensaty, hotel zaprosi nas na weekend do jednego ze swoich apartamentów, wraz ze śniadaniem dla dwóch osób (z którego moglibyśmy skorzystać i bez tego, ponieważ na chwilę obecną wszystkie możliwe do zarezerwowania pokoje zawierają tę opcję, a dodatkowo jest to przywilej wynikający ze statusu Platinum w programie Radisson Rewards), oraz parkingiem. Jesteśmy nieco rozczarowani odwołaniem wyjazdu, bardzo późną informacją na ten temat, ale jednocześnie pod wrażeniem sprawności i orientacji na gościa przy załatwianiu tej sprawy przez pracowników hotelu.

Ostatecznie hotel zaczyna przyjmować pierwszych gości na początku czerwca. Zgodnie z ustaleniami, skontaktowaliśmy się z przedstawicielami hotelu, w celu uzgodnienia konkretnej daty naszej wizyty. Tu po raz kolejny świetna obsługa gościa – sprawa zostaje załatwiona niemal od ręki.

Kiedy w końcu nadszedł dzień naszej wizyty, porannym samolotem udajemy się do Krakowa, skąd samochodem docieramy do Zakopanego w niecałe trzy godziny. Po drodze, w nawigacji, obserwujemy,  jak czas dojazdu do naszego celu systematycznie się wydłuża, zamiast skracać. Przed hotel zajeżdżamy nieco po południu, ale  jednak sporo przed godziną rozpoczęcia doby hotelowej.

Pierwsze wrażenie, kiedy widzimy bryłę hotelu – jak tu czysto! Poprzednio widziany przez nas plac budowy dość skutecznie zniekształcał obraz tego miejsca. Wchodząc do budynku, wydaje nam się, że lobby jest spore, przestrzenne. Na weryfikację tego faktu przyjdzie jeszcze czas, warto jednak zaznaczyć, że o tej porze było ono generalnie wyludnione, z zaledwie kilkoma osobami w kilku różnych jego zakamarkach.

Podchodzimy do recepcji, aby ustalić stan rzeczy na chwilę obecną. W tym miejscu mały dysonans – mimo minimalnej ilości osób, obsługa idzie bardzo powoli, czas oczekiwania jest niesamowicie długi. Kiedy wreszcie udaje nam się podejść do kontuaru recepcyjnego, w sposób dość oschły zostajemy poinformowani, że doba hotelowa rozpoczyna się dopiero o godzinie 15:00. Po chwili jednak Recepcjonistka sprawdza stan naszej rezerwacji w systemie i informuje nas, że nasz pokój „jest brudny”. Pierwszy raz spotykamy się z takim stwierdzeniem, choć w tym miejscu akurat wypadałoby chyba podziękować za szczerość. Słowna szermierka z Recepcjonistką, której z pomocą przybywa Koleżanka trwa dłuższą chwilę – okazuje się, że wiele z naszych uzgodnień nie znajduje swojego odzwierciedlenia w rezerwacji, co budzi poddenerwowanie Pań Recepcjonistek, które przyjmują generalną pozycję w stylu „nie mamy państwa płaszcza i co nam państwo zrobią”. Po ponad półgodzinnym pobycie w recepcji, sprawy udaje się wyprostować, niemniej pewien niesmak na temat pierwszego osobistego kontaktu z przedstawicielami hotelu pozostaje. Jest to nowy obiekt, drugi hotel sieciowy w Zakopanem, więc pewien brak „doszlifowania” można uznać za oczywisty wynik zbyt małego doświadczenia. Kolejną okolicznością łagodzącą mógłby być fakt, że Radisson Blu Hotel & Residences Zakopane to obiekt czterogwiazdkowy, co w sposób automatyczny obniża nieco nasze oczekiwania w stosunku do takiego obiektu. Mimo wszystko, samo podejście do gościa powinno być nieco inne, niezależnie od kategoryzacji hotelu. Koniec końców udaje nam się ustalić, że nasz pokój będzie gotowy około godziny piętnastej, wraz z rozpoczęciem doby hotelowej. Spokojniejszą teraz Recepcjonistkę prosimy o kontakt telefoniczny w przypadku, gdyby coś w tej sprawie miało się zmienić.

W czasie naszego pobytu w recepcji, nasz samochód, zaparkowany na miejscu przed wejściem do hotelu ozdobiony zostaje karteczką z prośbą o przeparkowanie auta do garażu. Tę samą prośbę podczas procedury meldunkowej wyraża Recepcjonistka, tłumacząc nam w jaki sposób dojechać można na hotelowy parking. Sprawa parkingów jest jednym z tematów, nad którym hotel mógłby popracować szczególnie. Chodzi głównie o informację gdzie i w jaki sposób można zaparkować samochód. Parkingów jest kilka, dojazd do nich, szczególnie dla osób odwiedzających hotel po raz pierwszy, może być nieoczywisty, ponieważ nie są one wyraźnie oznakowane od strony drogi. Wystarczyłby jeden e-mail przed przyjazdem gości, lub zwykła, papierowa, schematyczna mapka, do obejrzenia w recepcji.

Mając jeszcze dwie godziny do czasu udostępnienia nam pokoju, wybieramy się na wcześniej zaplanowaną wycieczkę na słowacką cześć regionu. O godzinie 15:10 otrzymujemy telefon z hotelu, że nasz pokój jest już gotowy. Cieszymy się okoliczną przyrodą, oraz smacznym obiadem w jednej ze słowackich restauracji jeszcze przez kilka godzin, po czym udajemy się w drogę powrotną do hotelu.

Na miejsce docieramy około godziny dziewiętnastej. Tu duże zaskoczenie – próbując zaparkować auto zgodnie z instrukcjami udzielonymi przez Recepcjonistkę, zastajemy garaż wypełniony do ostatniego miejsca. Warto mieć to na uwadze podczas wizyty w tym hotelu. Na dzień naszej wizyty hotel w żaden sposób nie ewidencjonował i nie przydzielał konkretnych miejsc w garażu poszczególnym autom.

Tym razem procedura meldunkowa trwa już tylko moment, Pani Anna informuje nas o godzinach pracy basenu (6:30 – 21:30), śniadaniach serwowanych w restauracji Modrzejowa (7:00-10:30), oraz godzinach pracy restauracji hotelowej – Brasserie Roots (17:00-23:00), a także możliwości skorzystania z obiadokolacji serwowanej w restauracji Modrzejowa (17:00-20:00) w cenie 92 PLN od osoby. Po wszystkich formalnościach i wskazaniu drogi do wind, życzy nam również miłego dnia.

Nasz apartament numer 635, znajduje się w drugim budynku hotelu, tym samym, który mieści między innymi basen. Po wejściu do pokoju, pierwszym co daje się zauważyć jest przestrzeń. Pokój dzienny, do którego wchodzimy bezpośrednio z hotelowego korytarza jest jasny, z piękną, drewnianą podłogą. Nie jest przeładowany meblami, ani żadnymi innymi elementami, co daje wspaniały efekt. Ściana na przeciw wejścia od pewnego momentu zamienia się w skos, a po środku skrywa wyjście na mały balkon – loggię. Na prawo od wejścia mamy przestronną łazienkę z prysznicem. W pokoju dominuje wolnostojąca kanapa – bardzo wygodna do oglądania telewizji lub po prostu leniwego odpoczynku. W nocy zaś, dzięki funkcji rozkładania, zamienić się ona może w dodatkowe miejsce do spania dla dwóch osób. Drugim ważnym elementem pomieszczenia jest stół z czterema krzesłami, który w równej mierze sprawdzi się, jako miejsce na wspólny posiłek, jak i przestrzeń do pracy przy komputerze, gier planszowych czy zabaw dla dzieci. Po drugiej stronie pokoju znajdziemy wieszaki, miejsce na buty i bagaż, a także minibar, zestaw do parzenia herbaty, ekspres do kawy i niezbędne szkło. Jest tu też komoda z zawieszonym nad nią lustrem, oraz duża szafa.

Ze sporego pokoju dziennego przechodzimy dalej do również sporej sypialni. Po prawej stronie, na oknach umieszczonych na ukośnej ścianie zamontowano ręczne żaluzje – przydadzą się, gdyż poranne słońce bywa tu naprawdę silne. Wygodne łóżko typu king z szafkami nocnymi, funkcjonalna toaletka z wielkim lustrem, komoda z dużymi szufladami, telewizor, oraz kolejna szafa stanowią wyposażenie tego pomieszczenia.

Cały apartament robi bardzo dobre wrażenie – z jednej strony zawiera kilka elementów, które mieszczuchom kojarzą się z górami, z drugiej zaś nie jest przeładowany elementami lokalnego folkloru, które mogłyby czynić tę przestrzeń nieco przaśną. Za to należy się wielka pochwała. Do końca nie mogliśmy zgodzić się jedynie co do oklein na drzwiach do pomieszczeń. Ich fakturowana powierzchnia przypominać ma żywe drewno w rodzaju sosny lub czegoś podobnego. Z odległości wygląda to dobrze, z bliska, według części obserwatorów, już nieco gorzej. Ze względu na podział w odbiorze tego elementu, uznajemy go generalnie za neutralny – nie da się zawsze zadowolić wszystkich. Pewnym rozczarowaniem dla niektórych gości może być fakt, że budynek w którym znajduje się apartament 635 jest drugi w rzędzie. Mimo, że jesteśmy tu wyżej, niż goście z niższego, pięciopiętrowego budynku przed nami, siłą rzeczy część widoku z okien i balkonu będzie nim przesłonięta. Można się oczywiście na ten fakt zżymać, niemniej, pewnych ograniczeń, wynikających z podstawowych praw fizyki nie da się ominąć, bez względu na wszystko.

W sobotni ranek udaliśmy się z samego rana do restauracji Modrzejowa, w której od godziny 7:00 serwowane jest śniadanie w formie bufetu. Mimo, że wybór dań nie jest przesadnie szeroki, każdy powinien znaleźć tu coś dla siebie. Przez kilka dni naszej wizyty w Radisson Blu Hotel & Residences Zakopane zauważyliśmy, że zestaw dań ciepłych zmieniał się odrobinę w różnych dniach. Do wyboru goście hotelu mają między innymi stałe punkty każdego śniadania – jajka gotowane, jajecznicę, kiełbaski, bekon, warzywa grillowane, fasolkę w sosie pomidorowym czy pankejki. W ciepłym bufecie znaleźć też można było falafel – z jednej strony, za pomysł należy się pochwała, z drugiej jednak, smak i struktura nie były jego atutem. Tu szef kuchni zdecydowanie powinien popracować jeszcze nad recepturą i wykonaniem.

Z dań zimnych, oprócz wyboru warzyw, owoców, serów i wędlin, do dyspozycji była tylko jedna ryba, co nieco nas zaskoczyło. Były oczywiście płatki śniadaniowe, były dżemy, był także plaster miodu – rzecz, która zawsze prezentuje się wyśmienicie. Mały wycinek bufetu stanowiły produkty regionalne – tu bez zaskoczeń – oscypek i kilka lokalnych wędlin. Niby lokalnie, ale dość sztampowo. Z ciekawostek, serwowany był też hummus. Mimo sporej ilości gości, którzy mogli pochodzić z Bliskiego Wschodu, nie cieszył się jednak wielkim powodzeniem. Postanowiliśmy sprawdzić dlaczego. Już po pierwszym kęsie mieliśmy jasność w tej sprawie – był po prostu niesmaczny, niemal twardy, strukturą bardziej przypominał ciepłą chałwę niż pyszną, aromatyczną pastę z ciecierzycy.

Goście restauracji mogą skorzystać również z krótkiej karty menu dań przygotowywanych na zamówienie. Podczas kilku dni pobytu przetestowaliśmy ją niemal w całości. Do oferowanych często w hotelach dań dochodzi regionalna kaszanka na grzance – danie bardzo smaczne, choć nieco ciężkie z samego rana, ale kto się na nie decyduje, wie co robi. Jajka w koszulkach na naszą prośbę wzbogacone zostały o sos holenderski, którego w karcie nie znajdziemy. Poprosiliśmy również o dodatek smażonych pieczarek, co także nie stanowiło problemu. Same jajka w koszulkach były czystą loterią – raz płynne i kremowe jak należy, innym razem suche, ze ściętym maksymalnie żółtkiem. Dużym rozczarowaniem były też zamówione przez nas tosty francuskie. Danie, które zostało nam podane wglądało po prostu smutnie, tak samo zresztą smakowało.

Podsumowując sprawę śniadania – nie było źle, ale zarówno ekipa pracująca w kuchni jak i obsługa sali muszą jeszcze sporo popracować nad ofertą i serwisem. Szef kuchni powinien poświęcić więcej czasu na kontrolę jakości dań, szczególnie tych unikalnych, jak hummus czy falafel, ekipa kelnerska mogłaby być nieco bardziej proaktywna w przyjmowaniu zamówień gości. Niemal za każdym razem musieliśmy szukać obsługi, aby zamówić dania serwowane z karty, mimo, że w trakcie śniadania w restauracji była obecna całkiem spora grupa kelnerska.

A propos śniadana, warto zwrócić uwagę na cenę serwisu za podanie go w pokoju (room service). Przy wszystkich innych daniach (i we wszystkich innych hotelach sieci w kraju) opłata ta wynosi na dzień dzisiejszy 20PLN. W Radisson Blu Zakopane Hotel & Residences przy podaniu śniadania opłata rośnie do 60PLN. Mówiąc wprost – w Zakopanem bardzo, bardzo nie chcą Wam podawać pierwszego posiłku dnia w pokoju.

Ważnym elementem oferty hotelu jest jego część wypoczynkowo-rekreacyjna, z basenami, saunami, SPA, squashem i innymi atrakcjami. Niestety, nie wszystkie z nich są jeszcze dostępne dla gości. Nam udało się odwiedzić basen, gdzie można normalnie popływać – jest to basen dwudziestometrowy, nie będzie więc kłopotów ze zbyt małą ilością miejsca. Jest to też pewnie jeden z nielicznych basenów, który oferuje widok na Tatry. Należy tutaj jasno wspomnieć, że jest to widok na fototapety z wizerunkiem gór. Do dyspozycji gości, poza basenem, jest jeszcze jacuzzi, płytki basen z łóżkami z hydromasażem, odrębna strefa dla dzieci z brodzikiem i zabawkami, a także strefa saun, do której wstęp mają tylko osoby dorosłe. Obok sauny suchej i mokrej do dyspozycji mamy również balię z lodowatą wodą. Nad bezpieczeństwem gości na basenie czuwa ratownik.

Inną ciekawą atrakcją, która uruchomiona miała być w dzień po naszym wyjeździe, w strefie spa, jest prywatna sala z sauną, grotą solną, jacuzzi oraz balią z lodowatą wodą, którą można wynająć za dodatkową opłatą.  W czasie naszej wizyty termin uruchomienia usług SPA był jeszcze nieznany.

Hotel oferuje też, w pobliżu lobby, pokój zabaw dla dzieci. Świetnym rozwiązaniem jest fakt, że jedna ze ścian, którą bawialnia graniczy z salą ćwiczeń, wykonana jest z przezroczystego materiału, co umożliwia ćwiczącym rodzicom doglądanie bawiących się dzieci. I vice versa, oczywiście.

W hotelu funkcjonuje również restauracja a’la carte „Brasserie Roots„, która czynna jest w godzinach od 17:00 do 23:00. Przed przyjazdem staraliśmy się znaleźć jakiekolwiek informacje na jej temat, ale oprócz nazwiska szefa kuchni niewiele udało nam się ustalić. Niefortunne godziny otwarcia powodują również, że w hotelu trudno znaleźć miejsce na lunch. Powodzenie sprzedaży pakietów pobytowych z obiadokolacją sprawiło również, że po otwarciu restauracji a’la carte, na kilka minut przed godziną siedemnastą, powitano nas ze zdziwieniem i w pierwszej chwili próbowano odesłać do pobliskiej restauracji Modrzejowa, gdzie serwowana była obiadokolacja w formie bufetu.

Radisson Blu Hotel & Residences Zakopane rodził się w bólach. Z obsługi zdarzeń przed przyjazdem byliśmy bardzo zadowoleni – pomimo niemiłej i niełatwej sytuacji, udało nam się wypracować z hotelem rozwiązanie korzystne i zadowalające dla obu stron. Części pracowników na miejscu brak doświadczenia i pewnej hotelarskiej ogłady, związanej z odpowiednim stosunkiem do gościa. Mimo wszystko, sam obiekt, jego położenie, jak i podejście managementu, którego doświadczyliśmy do tej pory, daje nadzieję, że w przyszłości może być tu znacznie lepiej. Będziemy bacznie przyglądać się temu co oferuje swoim gościom Radisson Blu Hotel & Residences Zakopane, bo jest to obiekt ciekawy, zlokalizowany w ciekawym miejscu, z dużym potencjałem. Szczególnie dużo oczekujemy po utytułowanym szefie kuchni. Podczas naszej pierwszej wizyty, w temacie gastronomii było tu zdecydowanie najwięcej do rychłego poprawienia.

 

Radisson Blu Hotel & Residences, Zakopane

Bulwary Słowackiego 1,

34-500 Zakopane