SilverKris Business Lounge – salonik Singapore Airlines w Hong Kongu
Royal Orchid Lounge – salonik Thai Airways w Hong Kongu
United Club – salonik United Airlines w Hong Kongu
SWISS – Klasa ekonomiczna w A340 Hong Kong – Zurych
SWISS Arrival Lounge – salonik SWISS w Zurychu
Z pierwszego lotu linią SWISS w 2007r. pamiętam najbardziej czekoladki Lindt rozdawane po posiłku. Czy po tym locie zapamiętam więcej?
Serwis przed wylotem
Jedną z wygodnych opcji oferowanych przez wybrane linie lotnicze wylatujące z lotniska w Hong Kongu (HKG) jest możliwość dokonania odprawy bagażowo-biletowej na jednej z dwóch wskazanych stacji kolejki Airport Express tj. Hong Kong lub Kowloon. Jest to tzw. In-town Check-in.
In-town Check-in jest możliwy od godz. 6.00 w dniu wylotu, do najpóźniej 90 min przed planowanym wylotem. Jest to nic innego jak odprawa bagażowo-biletowa, taka jaką przechodzimy na każdym lotnisku, z tą różnicą, że jest dokonywana poza nim. Aby skorzystać z tej opcji konieczne jest posiadanie ważnego biletu Airport Express lub odpowiedniej kwoty na karcie Octopus wystarczającej na pokrycie kosztu przejazdu na lotnisko. Wraz z bagażem podchodzimy do stanowiska odprawy dla danej linii, zdajemy bagaż, otrzymujemy kartę pokładową i możemy udać się bezpośrednio w drogę na lotnisko bez obciążenia bagażowego lub wykorzystać ostatnie chwile przed wylotem na zwiedzanie, zakupy itd. Ja udaję się bezpośrednio na lotnisko, aby sprawdzić trzy saloniki linii lotniczych należących do Star Alliance.
Szwajcarska precyzja
Mój lot LX139 na trasie Hong Kong – Zurych (HKG-ZRH) ma odbyć się planowo. Kwadrans przed boardingiem pojawiam się przy gate i od razu dostrzegam ład i porządek jaki będzie towarzyszył wejściu na pokład. Ustawione są już rozgraniczenia dla poszczególnych pasażerów: First Class/HON, Business Class/Senator/Star Alliance Gold, Economy Class.
Wiem, że samolot nie leci pełny i proszę obsługę o sprawdzenie, czy mogą zablokować miejsce obok mojego, aby zyskać komfort podróży na 12-to godzinny lot. Dzięki posiadanemu statusowi GOLD w Star Alliance udaje się to i otrzymuję nowe miejsce w środkowym rzędzie. Układ siedzeń w Airbusie 340 to 2-4-2 w klasie ekonomicznej. Mając jednego sąsiada, myślę, że to będzie wygodna podróż.
Boarding rozpoczyna się parę minut po czasie, jednak jest przeprowadzany bardzo sprawnie. Na początek na pokład wchodzą osoby niepełnosprawne oraz rodziny z dziećmi. Nie jest ich dużo, wiec od razu po nich wchodzą pasażerowie First Class oraz ze statusem HON Circle. W następnej kolejności na pokład wchodzą pasażerowie z klasy Biznes oraz posiadacze kart Senator i Star Alliance Gold, nawet ci, którzy podróżują w klasie ekonomicznej, czyli ja. Dzięki temu zyskuję trochę czasu na spokojne obejrzenie kabiny oraz rozgoszczenie się na przydzielonych dwóch miejscach.
W drodze do mojego miejsca przechodzę przez nową Business Class, i z zaskoczeniem stwierdzam, że na pierwszy rzut oka wcale nie wygląda aż tak przestronnie. Fotele nie są szerokie a raczej dość mocno zabudowane.
Boarding zakończony o czasie o czym informuje nas kapitan dodając, że dzisiejszy rejs obsługuje 3 pilotów i krótko nakreśla trasę jaką będziemy lecieć – nad Chinami, północnymi Himalajami, Moskwą, Warszawą. Zapowiada również prawdopodobne turbulencje nad Himalajami.
Kabina ekonomiczna z bliska
Airbus A340 (nr rej. HB-JMA), którym lecimy ma 12 lat. Siedzenia w tym samolocie są proste, niewyprofilowane, podłokietniki nie podnoszą się do pozycji pionowej i ograniczają komfort. Po dłuższym siedzeniu stwierdzam również, że siedzenia są dość twarde i powoduje to duży dyskomfort, szczególnie na dłuższych rejsach.
Dodatkowe ograniczenie to skrzynka od IFE pod jednym z dwóch miejsc. Pod ekranem IFE jest stolik i wysuwany uchwyt na napój. Pod stolikiem bardzo pojemna kieszeń, co akurat dla mnie jest bardzo ważne na długich lotach. W środkowym rzędzie miedzy miejscami E i F nie ma nóżki więc jest dużo miejsca na nogi pasażerów i ew. podręczne bagaże. Dużym minusem jest brak gniazdek do ładowania sprzętów.
IFE może wprawdzie nie jest bardzo bogate w filmy ale kilka hitów ubiegłego sezonu jest. Zdecydowanym plusem IFE są informacje nt lotniska przylotu np. nr terminala i gate (istotne dla transferów), nr taśmy bagażowej oraz mapa lotniska. Fatalny natomiast jest pilot do IFE, część przycisków w ogóle nie działa albo działa niewłaściwie.
Toalety jak to w samolotach, niewielkie, minusem było to, że po starcie nie było mydła w jednej z toalet (uzupełnione później). Plusem, że w trakcie lotu pojawił się balsam do rąk.
Kolorystycznie podoba mi się kabina w Swiss – ciepłe brązy w kratę sprzyjają relaksowi.
Dla każdego pasażera jest też poduszka i kocyk – ten ostatni uważam za najlepszy ze wszystkich dotychczas używanych. Duży, wprawdzie niezbyt gruby ale ciepły i miły w dotyku.
Pozostaje nam zapiąć pasy, gdyż kapitan ogłosił start – prawie ze szwajcarską precyzją o czasie rozkładowym.
Cabin crew departure in 2 minutes!
Mój najdłuższy lot w życiu czas start – przede mną 12h 02min lotu, 9289 km do celu.
Otwarty schowek bagażowy podczas startu to chyba nie najlepszy pomysł? Jeszcze gorszym pomysłem jest wstawanie i zamykanie go przez pasażera ale na szczęście obsługa czuwa.
No właśnie, załoga w SWISS na dzisiejszym rejsie w klasie ekonomicznej to same panie. Wszystkie sympatyczne i uśmiechnięte do ostatniej minuty rejsu, co jest godne podziwu. Zawsze się zastanawiam jak one to robią.
Posiłek na pokładzie
Na tym rejsie są przewidziane 2 serwisy, pierwszy rozpoczyna się ok 1,5 godz. po starcie a drugi jest przewidziany 2 godz. przed lądowaniem. Pomiędzy posiłkami zostały wygaszone światła w kabinie.
Stewardessy rozpoczynają serwis a ponieważ mam posiłek specjalny spodziewam się go zaraz otrzymać. W SWISS nie ma menu drukowanego więc stewardessy roznosząc posiłki tłumaczą co jest dostępne. Ciepłe ręczniczki do odświeżenia były dostępne tylko przy drugim posiłku.
A oto i mój posiłek – tym razem danie bezglutenowe.
W dużym skrócie – najsmaczniejsze były owoce. Sypki, suchy ryż do tego wielka wysuszona pierś kurczaka, dziwnej jakości brokuł, dwa pomarańczowe coś a’la marchewka i kapka sosu pomidorowego. Przystawka to pomidorki koktajlowe i surowe pieczarki na liściach sałaty. Niby-bułka, bez smaku, za to krusząca się jak diabli (z góry przepraszam serwis sprzątający). Z owoców był dragon fruit, ananas i arbuz. Wino białe wytrawne.
A jakie będzie śniadanie? Samolotowa jajecznica (o której chcę jak najszybciej zapomnieć), ziemniaczki (znośne), pomidor, brokuł, jogurt, dżem, bułka i owoce.
Do obu posiłków przewidziany był serwis z napojami: kawa/herbata, napoje gazowane, soki, woda, wino białe i czerwone, wybrane alkohole, piwo.
I na koniec oczywiście czekoladka Lindt.
Touchdown!
Parę minut przed rozkładowym czasem lądowania dotykamy pasa na lotnisku w Zurychu.
Podsumowanie (w skali od 1 do 5)
In Town Check-in: 5
Bardzo wygodna opcja, szczególnie, jeśli miastem wylotu nie jest miasto zamieszkania. Korzystając z tej opcji możemy maksymalnie wykorzystać czas w miejscu pobytu nie martwiąc się o kwestię przechowania i transportu bagażu na samo lotnisko.
Boarding: 5
Jeden z lepiej zorganizowanych i uporządkowanych procesów wejścia na pokład.
Komfort podróży: 2
Gdyby nie wolne miejsce obok byłoby dość niewygodnie, chyba jedno z najsłabszych siedzeń (kto leciał LOT B767 tuż przed ich wycofaniem ze służby niech wie, że te LOTowskie były wygodniejsze…).
Posiłki: 2
Mój posiłek był niewypałem, testując różne posiłki specjalne liczę się z tym, że coś może pójść nie tak i to był ten jeden raz.
IFE: 3+
Oferta dość bogata, bardzo przydatne informacje nt. lotniska przylotu, pilot do wymiany.
Załoga: 5
Stewardessy profesjonalne, miłe, z bardzo dobrym angielskim. Piloci – przebieg lotu znakomity, turbulencje ledwo wyczuwalne, lądowanie na szóstkę!
