Recenzja: LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – Warszawa

Linie: LOT Polish Airlines

Lot: LO 97

Trasa: WAW – ICN

Samolot: Boeing 787 Dreamliner

Klasa: C (biznes)

Czas planowy: 15.20 – 09.10 (+1)

Od czasu naszej poprzedniej dalekiej podróży w klasie biznes na pokładzie LOTu minęło już kilka lat. W tym czasie mieliśmy okazję przetestować wiele produktów premium w najrozmaitszych liniach lotniczych.

KLM – Klasa Biznes w Boeing B787 Chengdu – Amsterdam – miejsce 1K

Klasa Biznes Qatar Airways w Airbus A350 – szampan Etoile Rose i orzeszki

Klasa Biznes Lufthansa A330 – kabina klasy biznes (mniejsza)

Korzystając z promocji na loty do stolicy Korei, o której pisaliśmy na naszej stronie Facebook, postanowiliśmy ponownie przetestować kabinę biznes naszego narodowego przewoźnika, tym razem w rejsie do Azji.

Cieszymy się tym bardziej, że będziemy lecieć najnowszym i największym typem Dreamlinera LOTu – Boeing’iem w wersji 787-9. Najważniejsza różnica między wersją 787-8 a 787-9 w klasie biznes jest taka, że w pierwszym rzędzie „ósemka” dysponuje wysuwanymi ze środkowej konsoli małymi ekranami, a „dziewiątka” posiada pełnowymiarowe ekrany w tym rzędzie, podobnie jak miało to miejsce w Dreamlinerze LATAMa. Wybieramy, co oczywiste, miejsca w pierwszym rzędzie B787-9! Pech chce, że na parę tygodni przed wylotem dostrzegamy zmianę typu maszyny na mniejszą i tym samym w pośpiechu zmieniamy również wybrane wcześniej fotele, na te w dalszej części kabiny. Uff, udało się!

LATAM Airlines – Klasa Biznes w Boeing B787 Auckland – Sydney – Auckland – kabina klasy biznes

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – kabina klasy biznes – fotele 1A i 1B

Na lotnisku im. Fryderyka Chopina w Warszawie pojawiamy się na dwie godziny przed planowaną godziną odlotu. W stanowiskach check-in nadajemy bagaże oraz odbieramy karty pokładowe. Po kontroli bezpieczeństwa, korzystając z wygodnych bramek do automatycznej odprawy granicznej (automated border control – ABC) przechodzimy do strefy Non-Schengen. Ostatnie chwile przed odlotem spędzamy w saloniku biznesowym LOT – Mazurek. Do bramki docieramy punktualnie na czas rozpoczęcia boardingu, o godzinie 14.35. Bez zaskoczenia przyjmujemy fakt, że wejście na pokład będzie opóźnione o dziesięć minut. To w ostatnich latach standard dla LOTu, szczególnie na lotnisku w Warszawie. Po dziesięciu minutach następuje kolejne opóźnieniem, tym razem o pięć minut, aby po paru minutach znowu je wydłużyć, tym razem do godziny 15.00. Istny chaos komunikacyjny. Ostatecznie boarding rozpoczyna się chwilę przed godziną piętnastą. Na pokład samolotu wchodzimy drzwiami 2L, gdzie Załoga sprawdza karty pokładowe i kieruje pasażerów do właściwych kabin.

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – wejście do saloniku biznesowego Mazurek

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – widok na płytę lotniska w Warszawie (strefa non Schengen)

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – bramki 13N i 14N na lotnisku w Warszawie

Fotele w klasie biznes ustawione są w konfiguracji 2-2-2. Na każdym siedzeniu leży kołderka, prześcieradło, poduszka oraz kosmetyczka podróżna, a na podnóżku znajdujemy niebieskie kapcie z logiem LOTu. Na środkowej półce, pomiędzy fotelami znajdujemy chusteczkę odświeżającą i serwetkę, a w podłokietniku, w kieszeni obok fotela, półlitrową butelkę wody mineralnej marki Ostromecko.

View this post on Instagram
A post shared by UPGRD.PL (@upgrdpl)

Do Seulu lecimy w sezonie zimowym i pasażerowie mają na sobie sporo odzieży wierzchniej, jednak z jej odbiorem przez załogę jest pewien kłopot i wszyscy czekamy dłuższą chwilę, aż Stewardessy zorganizują się w tym zakresie. W końcu, po dłuższej czasie, wszystkie kurtki i płaszcze znajdują swoje miejsca w szafie, a pasażerowie mogą wygodnie rozsiąść się w fotelach. Trzeba wyraźnie zaznaczyć, że faktycznie jest w czym. Fotele, którymi dysponuje LOT w swoich Dreamlinerach należą do jednych z najszerszych wśród obecnie oferowanych foteli w klasach biznes na świecie, a dodatkowym plusem jest fakt niczym nie ograniczonej przestrzeni do spania. Fotel rozkłada się do pozycji leżącej, tworząc z podnóżkiem długie, szerokie i wygodne łóżko. O ile bardzo lubimy konfiguracje 1-2-1 w samolotowych klasach biznes, a w szczególności takie, które dają sporą prywatność pasażerom, poprzez swój “kubełkowy” charakter, o tyle nie lubimy wąskich, wręcz szufladowych wnęk na nogi. W LOT nasze kończyny nie są niczym skrępowane i to nam się bardzo podoba! Nieco gorzej jest z twardością fotela i brakiem możliwości jej regulacji. Z radością odnotowujemy natomiast fakt, że nad każdym fotelem znajdują się indywidualne nawiewy. To odchodzące powoli w niepamięć udogodnienie jest jedną z wielu, których zniknięcie będzie dla nas bardzo bolesne.

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – kabina klasy biznes

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – kabina klasy biznes – miejsce na nogi

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – kabina klasy biznes – fotele 3A/3B

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – kabina klasy biznes – widok z fotela 3A

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – kabina klasy biznes – fotel 3A

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – kabina klasy biznes – indydiwudalne oświetlenie oraz nawiewy

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – kosmetyczka (amenity kit) i kapcie

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – kosmetyczka (amenity kit) z zawartością

Gdy pasażerowie zajęli już swoje miejsca, Stewardessy rozpoczynają serwis powitalny. Na początek oferowane są napoje – welcome drink (do wyboru: sok pomarańczowy, woda i szampan) oraz smaczne amuse-bouche. Następnie pasażerom oferowana jest prasa polska i angielska. Gdy nie decydujemy się na żaden tytuł, Stewardessa dodaje, że na pokładzie są również dostępne magazyny, gdybyśmy byli zainteresowani. Podoba nam się taka proaktywność. Po magazynach rozdawane są książeczki z menu wraz z jednostronicową wkładką w języku koreańskim. Pół godziny po rozpoczęciu boardingu słyszymy komunikat, że został on zakończony. Drzwi samolotu zostają zamknięte, a do pasażerów zwraca się przez głośnik Kapitan. Dowiadujemy się szczegółów dzisiejszego rejsu oraz tego, że w kabinie pilotów leci z nami dwóch Kapitanów i jeden Pierwszy Oficer. Wygląda na to, że na prawdę jesteśmy pod dobrymi skrzydłami!

View this post on Instagram
A post shared by UPGRD.PL (@upgrdpl)

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – napoje powitalne (welcome drinks) i przekąska

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – menu

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – kabina klasy biznes – widok z okna na lotnisku w Warszawie

Parę minut później rozpoczyna się na monitorach prezentacja instrukcji bezpieczeństwa, a następnie samolot zaczyna kołować do progu pasa startowego. Pół godziny po planowym czasie startu odrywamy się od ziemi i obieramy kurs na wschód. Dziesięć minut po starcie wyłączona zostaje sygnalizacja zapiąć pasy i Załoga rozpoczyna przygotowania do serwisu. Na początek pasażerowie otrzymują ciepłe, wilgotne ręczniczki, a następnie Stewardessy roznoszą obrusy. Trzeba zaznaczyć, że dawno nie widzieliśmy tak ładnie wyprasowanych, śnieżnobiałych obrusów jak w LOT!

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – wyszyte logo LOT

Na jednym z naszych miejsc nie działa system rozrywki pokładowej, więc prosimy Załogę o pomoc. Stewardessa mówi, że go zrestartuje. Taka sytuacja powtarza się przez dobrą godzinę, w trakcie której system był restartowany kilka razy. Niestety bezskutecznie.

Serwis obiadowy rozpoczyna się od orzeszków lub koreańskich przekąsek. Następnie Stewardessa pyta, czego się napijemy, po czym przynosi zamówione napoje indywidualnie na tacy, każdemu pasażerowi z osobna. Pytamy jakie wino nam poleci i dajemy się namówić na polskiego Solarisa, z winnicy Turnaua. Oczywiście otrzymujemy propozycję degustacji wina i jesteśmy pytani o aprobatę przed nalaniem go do kieliszka.

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – mieszanka orzeszków

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – mieszanka koreańskich snacków

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – wino, orzeszki

Jedzenie podawane jest na jednej tacy. Na początek znajdują się na niej przystawka, wakame z ogórkiem i tofu, sałatka i masło (niestety zbyt twarde, aby można je było od razu użyć). Proponowany jest nam również wybór ciepłego pieczywa. Wakame z ogórkiem i tofu smaczne, za to sałatka kompletnie nie wpisała się w nasze gusta – pół pomidorka, plasterek ogórka, pół plasterka cebuli i odrobina sera w towarzystwie zwiędłej, gorzkiej zieleniny. Na domiar złego, sałatce nie towarzyszył żaden dressing. Smutne danie. Przystawkę w postaci łososia z krewetkami na puree z zielonego groszku oceniamy zaledwie poprawnie. Krewetki mało wyraźne, a puree z groszku zamiast pysznego słodkiego smaku smakowało głównie skrobią.

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – po starcie – przystawka – łosoś z krewetkami na pure z zielonego groszku

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – po starcie – przystawka – tofu z glonami kaiso i pastą z papryki chilli gochujang w stylu koreańskim

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – po starcie – przystawka – sałata sezonowa

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – po starcie – przyprawniki

Na danie główne wybraliśmy rybę oraz polędwiczki w stylu koreańskim. Ryba wygląda na przesuszoną, ale to tylko pozory. Jest bardzo smaczna- aromatyczna i wilgotna w środku. Z kolei pyzy są miękkie i sprężyste, zupełnie jak kluski śląskie. Do całości nie pasuje pomidor koktajlowy oraz pozbawione smaku cukinia z papryką, szumnie nazwane warzywami grillowanymi. Danie koreańskie składa się z ostro-słodkiej zupy, wyraźnej w smaku, w towarzystwie wieprzowiny z grilla, która jest trochę zbyt twarda i wysuszona. Słodki sos próbuje ukryć te mankamenty, ale chwilę później próbujemy ryżu i tu również nie jest rewelacyjnie. Honor dania próbuje ratować sałatka z rzodkiewki i gdyby tylko była bardziej wyrazista i chrupiąca…

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – po starcie – danie główne – sandacz smażony podany z pyzami ziemniaczanymi i grillowanymi warzywami

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – po starcie – danie główne – polędwiczka wieprzowa z grilla w stylu koreańskim z ryżem i warzywami, podana z tradycyjnym koreańskim kimchi i zupą

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – po starcie – danie główne – zupa

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – po starcie – danie główne – kimchi

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – po starcie – sztućce

Serwis kończy się wyborem deserów (ciasta, owoce, sery) oraz likierów, podawanych z wózka. Jako wisienka na torcie występuje, nomen omen, polska wiśniówka.

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – po starcie – wóżek z deserami

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – po starcie – desery – ciastka

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – po starcie – zakończenie serwisu – wiśniówka

Po niespełna dwóch godzinach kończy się serwis i cała kabina jest posprzątana. Załoga świetnie pamięta kto co pił i często proponuje uzupełnienie kieliszków czy szklanek. Po serwisie Szefowa Pokładu informuje pasażerów o możliwości dokonania zakupów bezcłowych (duty-free). My składaliśmy zamówienie przez stronę internetową lot.com z opcją odbioru na pokładzie. Pytamy, czy produkty zostały dostarczone i po chwili jeden z członków załogi przynosi nam siatkę z zakupami.

Po skończonym serwisie pytamy Szefową Pokładu czy uda się uruchomić nasze niedziałające IFE. Niestety system rozrywki pokładowej nie wystartował po wielu próbach. Jedyne rozwiązanie jakie zostało nam zaproponowane to zmiana miejsc, na pierwszy rząd. W tej sytuacji postanawiamy przetestować pozycję leżącą i rozkładamy fotele do pozycji łóżka.

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – kabina klasy biznes – fotel 3B w pozycji łóżka

Po paru godzinach snu, nachodzi nas ochota na przetestowanie koreańskich przekąsek dostępnych na tym rejsie. W galley odnajdujemy wózek, na którym wyłożono bagietki z wędliną i serem (jak dostępne w ofercie SkyBar), kanapki ryżowe z tuńczykiem (do samodzielnego montażu), glony nori z wasabi (nasze ulubione!), paluszki, chipsy jabłkowe, wafelki czekoladowe oraz jedyna opcja dostępna na ciepło (noodle). Prosimy Stewardessę o przygotowanie zupki a z wózka wybieramy kanapkę ryżową z tuńczykiem i nori z wasabi. Proponowany zestaw przekąsek jest w naszej ocenie zupełnie poprawny jak na rejs takiej długości.

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – wóżek z przekąskami

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – przekąska – onigiri

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – przekąska – nori wasabi

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – przekąska – noodle soup

Około półtorej godziny przed lądowaniem w Seulu załoga rozpoczyna serwis śniadaniowy. Na początku otrzymujemy ciepłe ręczniczki. Przy okazji ich podawania Stewardessy zbierają zamówienia na wybrane przez pasażerów dania. My decydujemy się na omlet, który jest całkiem dobry biorąc pod uwagę nasze dotychczasowe doświadczenia z omletami w samolotach. Jako drugie danie wybieramy opcję koreańską, czyli placki jaglane z papryką na ostro.

View this post on Instagram
A post shared by UPGRD.PL (@upgrdpl)

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – przed lądowaniem – rostbef pieczony z pastą jajeczno chrzanową; grzyby mun z tofu i marynowaną rzodkwią w stylu koreańskim; kimchi w stylu koreańskim; omlet z czynką dojrzewającą i blanszowanym szpinakiem, na gorąco

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – przed lądowaniem – omlet z czynką dojrzewającą i blanszowanym szpinakiem, na gorąco

Placki są smaczne, jednak niestety część z nich jest wysuszona i nie nadają się do jedzenia. Bardzo smakują nam za to dodatki koreańskie w postaci wakame i tofu z grzybami. Polski akcent na tacy stanowi dobry, aromatyczny rostbef z pastą jajeczno-chrzanową, serem i suszonym pomidorem.

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – przed lądowaniem – placek jaglany z kurczakiem i papryką smażoną gochujang w stylu koreańskim, na gorąco

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – przed lądowaniem – rostbef pieczony z pastą jajeczno chrzanową

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – przed lądowaniem – sałatka ze świeżych owoców

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – matcha latte

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – prezent i życzenia świąteczne

Na koniec serwisu pasażerowie częstowani są śliwką nałęczowską – pysznie! Przy okazji dziękujemy naszej Stewardessie za cały lot.

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – Śliwka nałęczowska w czekoladzie

Na pół godziny przed lądowaniem rozpoczyna się sprzątanie kabiny i włączona zostaje sygnalizacja zapiąć pasy. W Seulu lądujemy dziesięć minut przed czasem rozkładowym. Po wyjściu z samolotu udajemy się do kontroli paszportowej, gdzie nie ma zbyt dużej kolejki. Po kilkunastu minutach odbieramy nasz bagaż i nawiązujemy bliższą znajomość z robotem AIRSTAR.

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – widoki z okna przed lądowaniem w Seulu

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – widok na samolot z kolejki imigracyjnej w Seulu

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – tablica z informacjami o bagażach na lotnisku w Seulu

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – hala odbioru bagażu w Seulu

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – robot na lotnisku w Seulu

Witamy w Seulu!

Seul – pałac Gyeongbokgung i tradycyjne stroje (hanbok)

Linie: LOT Polish Airlines

Lot: LO 98

Trasa: ICN – WAW

Samolot: Boeing 787 Dreamliner

Klasa: C (biznes)

Czas planowy: 10.50 – 13.45

Rejs powrotny z Seulu do Warszawy rozpoczynamy od nadania bagaży w stanowisku check-in. Jedna z osób podróżuje tylko z walizką podręczną, więc omija ten proces i udaje się wprost do kontroli paszportowej, a następnie kontroli bezpieczeństwa, z mobilną kartą pokładową, którą udostępnia LOT pasażerom dokonującym odprawy online.

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – lotnisko w Seulu

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – informacja nad stanowiskiem odprawy w Seulu

W stanowisku check-in pytamy jeszcze o fast track (nie ma, mimo takiej informacji na wydrukowanej karcie pokładowej), dostępne dla nas saloniki biznesowe i otrzymujemy odpowiedź, że możemy skorzystać z lounge Asiana Airlines i otrzymujemy mapkę terminala z zaznaczonym miejscem, w którym rzeczony salonik się znajduje. Wiemy, że niedawno otwarty został, po renowacji, nowy salonik Singapore Airlines SilverKris Lounge i dopytujemy jak do niego dotrzeć. W odpowiedzi uzyskujemy informację, że “mamy dostęp tylko do salonu Asiana”. Nie dajemy jednak wiary tym słowom, i sami szukamy lounge linii z Singapuru. Ostatecznie, oczywiście możemy z niego skorzystać, wbrew temu, co mówiła nam agentka przy odprawie.

View this post on Instagram
A post shared by UPGRD.PL (@upgrdpl)

Do bramki, z której odlatuje nasz Dreamliner docieramy na parę minut przed planowanym rozpoczęciem boardingu. Ku naszemu rozbawieniu, w Seulu, wprost przeciwnie niż w Warszawie, wejście na pokład rozpoczęło się wcześniej, niż było to zaplanowane! Proces boardingu, jak przystało na Koreę, był bardzo uporządkowany. Nie było ścisku ani przepychania, a obsługa bramki znakomicie panowała nad sytuacją.
W trakcie boardingu, okazało się jednak, że nie jest dopuszczone wejście na pokład przy użyciu mobilnego boarding pass’a! Osoba, która weszła na teren lotniska, do strefy zastrzeżonej, korzystała z lounge, wszędzie identyfikowała się kartą pokładową w komórce, nie mogła teraz wejść na pokład. Oczywiście obsługa bramki była przygotowana na taką ewentualność i wydrukowany boarding pass czekał na biurku na właściciela, niemniej, nawet dla wytrawnego travelona, komunikat “Unable to board” i rozbłysk czerwonego światełka na skanerze mogą być sytuacjami stresującymi. Koniec końców wszystko skończyło się dobrze i w komplecie weszliśmy na pokład. W drzwiach 2L powitała nas serdecznie załoga w dwóch językach – po angielsku i po polsku.

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – Boeing B787-8 SP-LRB

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – kabina klasy biznes

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – kabina klasy biznes – fotele 3D i 3C

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – kabina klasy biznes – fotele 3E – 3F

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – kabina klasy biznes – widok z siedzenia 3F

Szybko pakujemy nasze walizki podręczne do schowków nad głowami, zajmujemy nasze miejsca, a Stewardessa sprawnie odbiera od nas odzież wierzchnią. Nawet jeśli leci się klasą biznes, warto być na pokładzie Dreamlinera jednymi z pierwszych, gdyż ilość schowków na bagaże podręczne jest w tym typie samolotu ograniczona. Ze względu na strefę odpoczynku dla załogi zlokalizowaną nad głowami pasażerów w środkowej, przedniej części samolotu, półki na bagaże są umieszczone tylko nad rzędami przy oknach.

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Warszawa – Seul – kabina klasy biznes – schowki na bagaże, zwane często „pawlaczami”

Serwis powitalny nie różni się zbytnio od tego, do którego przyzwyczaił nas już LOT w rejsie z Warszawy. Na początek podawane są napoje i amuse-bouche, później proponowane są gazety i menu. Przy okazji pytamy, czy jako amuse-bouche podana jest ryba czy mięso. Stewardessa nie miała takiej wiedzy, ale po chwili, co nas ucieszyło, wróciła ze szczegółową informacją.
Boarding przedłuża się, ze względu na praktycznie stuprocentowe obłożenie miejsc we wszystkich klasach podróży. Kiedy proces wejścia na pokład dobiega już końca, z pasażerami wita się przez głośnik Kapitan a następnie Szefowa Pokładu. Jesteśmy też świadkami proaktywnej postawy Załogi podczas boardingu w klasie biznes. Podróżuje na nami Mama z trójką małych dzieci, w różnym wieku. Otrzymali oddzielne miejsca, w różnych rzędach. Jedna ze Stewardess uzgadnia z innymi pasażerami, czy będą skłonni zamienić się na miejsca, aby cała rodzina mogła siedzieć w jednym rzędzie. Udało się – super!

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – napoje powitalne (welcome drinks)

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – napoje powitalne i przekąski

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – wybór prasy

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – kabina klasy biznes – business class

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – menu

Krótko po starcie, który nastąpił pół godziny po czasie rozkładowym, rozpoczyna się serwis. Tak jak poprzednio, na początek otrzymujemy ciepłe ręczniczki oraz rozkładane są ponownie świetnie wyprasowane i wręcz śnieżnobiałe obrusy. Obsługująca nas Stewardessa chwali nasz wybór Solarisa i proponuje dodatkowo wodę mineralną. Serwuje również przystawki na tacy. Tataki z tuńczyka oraz owoce morza z majonezem wasabi po prostu petarda – fantastycznie przyrządzone, soczyste, dodatki nie maskują smaku ryb. Wszystko w punkt. Zupełnym przeciwieństwem jest sałata – fura bezsmakowej zieleniny z jednym pomidorkiem koktajlowym i odrobiną julienne buraczanego jest sucha i nudna. Pieczywo jest rozdawane dwukrotnie, za każdym razem inne. Jest ciepłe i chrupiące, z kolei masło w idealnej konsystencji do natychmiastowego użycia. Póki co, oceniamy catering bardzo dobrze – znacznie lepiej jakościowo niż to, co było serwowane na locie z Warszawy.

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – wino, woda i koreańskie przekąski

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – po starcie – przystawka – owoce morza z majonezem wasabi w stylu koreańskim, tataki z tuńczyka z gochujang (ostra pasta paprykowa)

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – po starcie – przystawka – tataki z tuńczyka z gochujang (ostra pasta paprykowa)

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – po starcie – przystawka – owoce morza z majonezem wasabi w stylu koreańskim

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – po starcie – przyprawniki, sos

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – po starcie – maso

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – po starcie – przystawka – sałata sezonowa

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – po starcie – przystawka – pieczywo

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – po starcie – przystawka – przyprawniki

Zamawiamy różne dania główne. Jednym z nich jest pyszna wołowina z sosem imbirowym, makaronem, kapustą chińską i marchewką. Ocenę dania obniża odrobinę wysuszony makaron oraz kapusta chińska bez smaku. Drugie danie główne na jakie się skusiliśmy to danie koreańskie. Najsmaczniejsza była zupa z kawałkami wołowiny, kimchi i ryżem. Owoce morza zbyt delikatne, jak na typową koreańską kuchnię. Nawet załączona do dania ostra pasta paprykowa nie poprawiła tu doznań smakowych. Generalnie dobre danie, technicznie w porządku, ale w zestawieniu z koreańskim streetfoodem, którym rozkoszowaliśmy się przez ostatnie dni, wypada trochę blado.

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – po starcie – danie głóne – gulasz z owoców morza w stylu koreańskim podany z ryżem, tradycyjnym koreańskim kimchi i zupą

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – po starcie – danie głóne – kimchi

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – po starcie – danie głóne – zupa

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – po starcie – danie głóne – koreańska ostra pasta paprykowa

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – po starcie – danie głóne – smażona wołowina z sosem imbirowym serwowana z makaronem, kapustą chińską i marchewką

Desery podobnie, jak na locie z Warszawy, podawane są z wózka. Do wyboru są ciastka, owoce i sery. Brakuje nam w tym zestawie chociażby krakersów do serów, które są pyszne, chociaż mało różnorodne. Owoce świeże i soczyste. Do deserów zamawiamy matchę latte, która jest naszym ulubionym napojem ciepłym na pokładzie LOTu od poprzedniego rejsu. Trzeba przyznać, że i tym razem Załoga przeprowadziła bardzo sprawny serwis, Stewardessy zbierają tace i naczynia w chwilę moment po skończonym posiłku i na nic nie trzeba czekać więcej, niż parę chwil.

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – po starcie – deser – wózek z deserami

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – po starcie – deser – świeże owoce, wybór serów

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – matcha latte

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – po starcie – deser – ciastko i kawa

Po serwisie czas na sprzedaż duty free. Chcemy zapoznać się z ofertą, ale okazuje się, że na calym pokładzie nie ma ani jednego egzemplarza katalogu! Jedna ze Stewardess mówi, że chyba teraz katalog jest w IFE i faktycznie tak jest. Za zakupy próbujemy zapłacić kartą Diners LOT Miles and More, ale oczywiście po raz kolejny bez sukcesu. Załoga twierdzi, że to problem z kartą. My wiele razy rozmawialiśmy z bankiem, który z kolei przerzuca winę na LOT, twierdząc, że karta jest poprawnie aktywowana na wszystkie kanały sprzedaży. Jak jest naprawdę? Tego chyba nigdy się nie dowiemy.
Jedna z pasażerek na naszym locie ma problem z rozłożeniem fotela do pozycji leżącej. Przychodzi parę osób z załogi i próbują go naprawić. Bezskutecznie. U nas z kolei w jednym z monitorów IFE nie działa moduł z danymi o rejsie. W IFE zresztą jest znacznie więcej minusów – jak na przykład brak możliwości dodania sobie wybranych pozycji do ulubionych (jeśli leci się wiele godzin i ogląda zazwyczaj 2-3 filmy, jest to naprawdę fantastyczna opcja, gdyż wystarczy raz przejrzeć bibliotekę i nie trzeba później zaczynać tego za każdym razem od nowa). Innym minusem jest brak intuicyjności i przestarzały moduł systemu rozrywki w LOT. Nie chodzi tu nam o bilbliotekę tytułów, ale sam interface (brak sortowania po kolei odcinków seriali, brak polskiego języka dla wybranych tytułów – nawet jako napisy). Zmęczeni walką z IFE idziemy spać.

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – IFE (In Flight Entertainment) – system rozrywki pokładowej

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – IFE (In Flight Entertainment) – system rozrywki pokładowej – brak informacji o locie

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – IFE (In Flight Entertainment) – system rozrywki pokładowej – brak polskiej wersji językowej

Na półtorej godziny przed lądowaniem rozpoczyna się serwis śniadaniowy. Ku naszemu zaskoczeniu, każdy z nas otrzymuje, bez pytania, ten sam zestaw dań, mimo, że w menu są dwie opcje do wyboru. Dla nas ktoś wylosował łososia, podczas, gdy po stokroć wolelibyśmy danie koreańskie. Pytamy Załogę, czy jest dostępna druga opcja, ale w odpowiedzi słyszymy rzucone przed ramię zdawkowe “już się skończyło”. Rozumiemy, że byliśmy ostatnimi osobami w kabinie, które były obsługiwane i takie sytuacje się zdarzają. Chyba jednak trochę lepiej zabrzmiałoby w tej sytuacji “przepraszamy, niestety zostało nam już tylko jedno danie, czy podać Państwu rybę?”, zamiast stawiania nas przed faktem dokonanym. Niestety łosoś nie należy do naszych ulubionych dań rybnych, więc po zjedzeniu carpaccio wołowego, podziubaniu wysuszonej ryby i niesłonego ryżu, oraz próbie skosztowania sernika z jagodami, w którym nie było jagód, zakończyliśmy ten posiłek.

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – przed lądowaniem – carpaccio wołowe z sałatką z rukoli; sałatka z kurczaka w stylu koreańskim z sosem sezamowym; kimchi w stylu koreańskim; stek z łososia z salsą pomidorową, makaronem orzo z szafranem i warzywami, na gorąco

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – przed lądowaniem – carpaccio wołowe z sałatką z rukoli

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – przed lądowaniem – kimchi w stylu koreańskim

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – przed lądowaniem – ciasto cytrynowe

Aby nie zostać głodnymi poprosiliśmy o noodle, które zostały podane dość szybko. Niesmak po śniadaniu jednak pozostał. Na koniec serwisu podawane są śliwki nałęczowskie w czekoladzie.

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – hot & spicy instant noodles

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – śliwka nałęczowska w czekoladzie

Na czterdzieści pięć minut przed lądowaniem w Warszawie Załoga rozpoczyna sprzątanie kabiny. Na lotnisku imienia Fryderyka Chopina parkujemy przy terminalu punktualnie o czasie rozkładowym i wszyscy pasażerowie opuszczają pokład przy użyciu drzwi 1L. W drzwiach żegnamy się z załogą.

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – kabina klasy biznes – monitor z przodu kabiny

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – hala odbioru bagażu na lotnisku w Warszawie

Czy LOT spełnił nasze oczekiwania w zakresie solidnego produktu klasy biznes na dalekich rejsach? Niestety, nie do końca.

Ale zacznijmy od plusów – na pewno dobre słowo należy powiedzieć o załogach – co do zasady miłe, ciepłe, serdeczne, zaangażowane. Brawo! Na tle najbliższej konkurencji, w naszej ocenie LOT wypada w tym zakresie lepiej, niż chociażby grupa Lufthansy.

Bardzo słabym elementem jest produkt twardy – wysiedziane już fotele, które często nie działają tak jak powinny, przestarzała konfiguracja siedzeń w układzie 2-2-2, nagłośnienie w kabinie też pozostawia sporo do życzenia. Podczas tych rejsów, większość komunikatów musieliśmy zgadywać, niż słyszeliśmy wyraźnie ich treść. Podczas rejsu powrotnego z wentylacji nad jednym siedzeniem wydobywał się nieprzyjemny, nieświeży zapach. Gruntowne serwisowanie samolotów, przy tak napiętej siatce jaką ma LOT, jest praktycznie niemożliwe, przez co, niestety pasażerowie często muszą borykać się ze zmniejszonym komfortem podróży.

Catering również nie jest mocną stroną LOTu – o ile zauważamy poprawę w porównaniu z wcześniejszymi rejsami oraz z europejską konkurencją, to w naszej ocenie brakuje dopracowania i finiszu serwowanych posiłków. Ciekawy pomysł z wykorzystaniem lokalnych produktów polskich (miód pitny czy śliwka w czekoladzie), ale według nas brakuje większej ilości „naszych smaczków” w menu.

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – przed lądowaniem – stek z łososia z salsą pomidorową, makaronem orzo z szafranem i warzywami, na gorąco

Największym rozczarowaniem było jednak niedziałające IFE na pierwszym rejsie oraz niedziałające jego wybrane funkcje na drugim, a także sposób (a w zasadzie jego brak), rozwiązania problemu przez Załogę. LOT nie zaproponował nam żadnej rekompensaty za brak działającego IFE na pierwszym, ponad dziesięciogodzinnym, rejsie. Na tym polu nasz narodowy przewoźnik jest mocno w tyle za swoimi europejskimi konkurentami, gdzie wraz z innymi pasażerami dostaliśmy voucher na bilety lotnicze, gdy na jednym z naszych długich rejsów nie działał system rozrywki pokładowej.
Pasażerka naszego rejsu powrotnego z Seulu, której fotel był zablokowany i nie udało się go rozłożyć do pozycji leżącej otrzymała od LOT propozycję rekompensaty, ale my, przy niedziałającym IFE i dość nieeleganckim załatwieniu sprawy braku możliwości wyboru jedzenia zostaliśmy pozostawieni sami sobie.

LOT – Klasa Biznes w Boeing B787 Dreamliner Seul – Warszawa – IFE (In Flight Entertainment) – system rozrywki pokładowej – pilot

Jako powracający pasażerowie korzystający z usług LOTowskiej klasy biznes na lotach długodystansowych, dostrzegamy zmiany, które w tym produkcie zachodzą. Co do zasady, są to zmiany na lepsze. Niestety, tempo tych zmian jest bardzo powolne, a przyrost postrzeganej przez nas atrakcyjności klasy biznes pozostaje umiarkowany. Dreamlinery, którymi tak chwalono się kilka lat wstecz i z pompą wprowadzano do floty polskiego operatora, nie są już rzadko spotykaną nowinką na niebie, ale pewnym standardem. Konfiguracja klasy biznes, mimo, że wygodna do spania, bardziej trąci już myszką, niż może być powodem do dumy. Bardzo nierówny jest też serwis – od pełnego zaangażowania i autentycznej życzliwości, do obojętności na pograniczu wzruszania ramionami jako reakcji na zgłaszane przez pasażerów problemy, czy wątpliwości.
Wszystkie te uwagi należy jednak umieścić w odpowiednim kontekście. LOT nie aspiruje do grona linii takich jak Singapore Airlines, All Nippon Airlines, czy Eva Air, które uchodzą w branży za wzory do naśladowania. Wynika to z prostego faktu – nie musi tego robić. Na tle najbliższego otoczenia konkurencyjnego, szczególnie linii z grupy Lufthansa, LOT nie odstaje od innych przewoźników, a w niektórych aspektach potrafi ich przewyższać. Jest to smutna konstatacja na temat stanu branży lotniczej w naszym regionie i kultury, a być może nawet polityki wywodzącej się z filozofii minimalnego wysiłku/starania.

Będziemy się bacznie przyglądać dalszemu rozwojowi LOTu. Miejmy nadzieję, że za kilka lat, nasza chęć przetestowania narodowego przewoźnika znajdzie punkt wspólny z atrakcyjnymi ofertami i zdecydowaną poprawą jakości produktu pokładowego, szczególnie w klasach premium.

O braku WiFi na pokładach Dreamlinerów LOTu nie wspominaliśmy celowo, bo w sumie nie ma o czym.